Nienaukowe zamykajace post scriptum

Nienaukowe zamykające post scriptum

Nienaukowe zamykające post scriptum to jedno z najważ­niejszych dzieł S. Kierkegaarda. W tym olbrzymim Dopisku (560 stron) do wcześniejszych Okruchów filo­zoficznych zostało opisane i skonkretyzowane pojęcie ludzkiej egzystencji. Pozostawiając próby obiektywnego wyjaśniania prawdy chrześci­jaństwa, Kierkegaard wprowadza problem prawdy subiektywnej i subiektywnego stosunku do chrześcijaństwa. Porzucając obiektywny System Hegla i wy­cho­dząc od pewnych kluczowych twierdzeń Lessinga postuluje subiektywną dialektykę egzystencji wobec celu absolutnego jakim jest szczęście wieczne. Dalej rozwija główny problem Okruchów filozoficznych: jak szczęście wieczne może być budowane na wiedzy historycznej? Całość pisana jest z pozycji egzystującego, który dochodzi do prawdy chrześcijaństwa.