Karen Blixen, wł. Karen Christence von Blixen-Finecke, ps. Isak Dinesen, Pierre Andrezel, Osceola (ur. 17 kwietnia 1885 w Rungsted koło Kopenhagi, zm. 7 września 1962 tamże) – duńska pisarka, znana głównie ze wspomnień o swoim życiu w Kenii wydanych jako „Pożegnanie z Afryką”.Blixen urodziła się w Rungsted w Danii. Kształciła się w Kopenhadze, Paryżu i Rzymie. Pierwsze teksty literackie zaczęła publikować jako Osceola w duńskich czasopismach w 1905.
W 1914 wyszła za mąż za swojego kuzyna, po czym wraz z mężem przeprowadziła się do Kenii, gdzie para zajęła się uprawą kawy. Liczne zdrady męża doprowadziły do separacji (1921) i rozwodu (1925). W rezultacie Blixen sama zajmowała się plantacją przez 10 lat (od 1921 do 1931, gdy z powodu załamania się rynku kawy powróciła do Danii).
Po powrocie, w 1934 wydała „Siedem niesamowitych opowieści”. Później nadal tworzyła głównie opowiadania, po angielsku i duńsku, choć napisała także powieść „Niewinne mścicielki”. W 1952 roku odznaczona nagrodą literacką Złote Laury.
Zmarła w 1962 w miejscu swego urodzenia, w Rungsted.
„Pożegnanie z Afryką” w 1985 roku sfilmował Sydney Pollack, Ucztę Babette w 1987 Gabriel Axel, a Nieśmiertelną opowieść z tego samego tomu opowiadań – w 1968 Orson Welles.
